Zatrute Pióra – antologia tekstów kryminalnych 11 polskich autorów…

Zatrute pióro to kryminał w jedenastu odsłonach. Kryminał społeczny, obyczajowy, ale także thriller i dreszczowiec. To opowieści z wieloma wątkami: historycznym, gangsterskim, mistycznym, okultystycznym i politycznym. W tej antologii znajdziecie najbardziej prymitywne cechy i słabości ludzkie. Czyny popełniane niczym drobne grzeszki, o których pragnie się zapomnieć, jak i zbrodnie z przeszłości, które zawsze odnajdą drogę na światło dzienne i wrócą, gdy najmniej się ich spodziewamy. Nasi bohaterowie walczą z losem, ale i równie często są z nim pogodzeni. Pielęgnują negatywne uczucia, planują w ukryciu, a niektórzy nawet spiskują, by uratować swoją skórę. Nie jeden z bohaterów będzie się musiał zmierzyć ze swoim ja, ze swoim życiem i problemami – sprawdzić tak na prawdę do czego jest zdolny. Co jest jego „zapalnikiem” do popełnienia zbrodni lub na ile starczy mu odwagi i determinacji by zatrzymać bieg wydarzeń i zapobiec tragedii…

„Słowo to magia. Jest cieniem czynu, tak mawiali starożytni.” s.8

Zatrute pióra to książka, w której kryminał ma niejedno oblicze. W tej antologii odnajdziemy całą masę motywów i wątków. W „Memento” A. Krawczyk znajdziemy mistykę i teorie spiskowe. W „Spokojnie kochanie…” L. Olejniczak zauważymy, iż zdrada zdecydowanie nie popłaca, a los w każdej chwili może się odwrócić. Joanna Jodełka zaprezentuje Nam osobliwe podejście do krwi, obsesje i przerażający obraz chorych ludzkich potrzeb. W „Zatrutej krwi” odkryjemy jak bardzo krzywdy z przed lat mogą w ludziach rosnąć, być pielęgnowane i wybuchnąć ze zdwojoną siłą…
Cała antologia niesamowicie przypadła mi do gustu. Czytało się ją bardzo przyjemnie, a możliwość poznania tylu spojrzeń na ten gatunek literacki i zawartą w nim zbrodnię była przygodą. Polecę ją fanom opowiadań, historii kryminalnych, thrillerów i horrorów, gdyż ta książka ukazuje Nam jak rozległy jest świat kryminału, jak wiele ma Nam do zaoferowania. Poza tym świetny język, ogarniające Nas powoli lub znienacka napięcie oraz spora ilość akcji  przemawiają zdecydowanie na korzyść tego zbioru, który pozwoli Nam spojrzeń na pewne sprawy inaczej – bardziej realnie.

„…czarna magia nocy i mógłby chłeptać gorącą krew…Jak wampie jakiś! I jeszcze chińskie mądrości, że niby oddech i krew igrają w nas niczym wiatr i deszcz we wszechświecie” s.216