Syrenia siostra – Holly Webb [opinia]
Syrenia siostra podobnie jak Córka wytwórcy masek Holly Webb to lekka fantastyka dla młodszej młodzieży, w której magia miesza się z intrygami na dworze królewskim Wenecji. To miasto na wodzie jest niczym alternatywna rzeczywistość, w której odnajdziecie Wodne Rumaki, czarodziejów oraz inne wodne i magiczne istoty. Syrenia siostra skupia się jak sama nazwa mówi na syrenach, które traktowane były jak legenda do czasu, gdy odkryła je Lady Mia. Młodziutka kuzynka Księżniczki Oliwii pragnie oczyścić swoje imię oraz imię matki i brata oskarżonych o zdradę w tym celu wyrzeka się magii. Tylko czy rzeczywiście może się jej pozbyć na stałe? Czy może uciec przed przeznaczeniem? Z pewnością pozna odpowiedzi na te pytania, a pomoże jej w tym syrena Ara, wodny rumak Lorin, księżniczka Oliwia oraz czyhające na Wenecję niebezpieczeństwo.
Syrenia siostra to bardzo przyjemna w odbiorze fantastyka. Nie znajdziecie w niej rozbudowanej fabuły, ale logiczną i spójną historię, która z pewnością spodoba się młodszym czytelnikom. Książkę tę czyta się dość szybko, język jest łatwy w odbiorze, a dialogi naturalne.
Największym plusem tej opowieści jest świat przedstawiony – magiczne istoty, opisy Wenecji oraz pałacu czy ulic. Bardzo barwne i pobudzające wyobraźnię.
Bohaterowie są opisani raczej pobieżnie, ale już przy pierwszym kontakcie możemy określić, jacy są – idealnie wpisują się w otoczenie. Przebiegłe, kapryśne i spiskujące oraz obgadujące damy oraz mężowie dworu, oddani słudzy, potężni magowie i czarodziejki, istoty magiczne – kapryśne, ciekawskie, odważne. Zaś Mia jest inteligentną dziewczynką, której nie brakuje upory. Ni mniej jej serce jest czyste. Pragnie jedynie miłości i akceptacji.
Podsumowując Syrenia siostra to fantasy dla starszych dzieci i młodzieży, w której magia gra pierwsze skrzypce. Zainteresowani znajdą w niej sporo magicznych istot, miasto, które zdaje się żyć, intrygi związane z dworem królewskim oraz historię o przyjaźni, która może przezwyciężyć wiele. Jednocześnie należy traktować tę opowieść, jako coś lekkiego, przyjemnego i na jeden wieczór.