[recenzja/opinia] Jo Nesbo – Syn, czyli zemsta, zdrada i korupcja
Gatunek: kryminał, thriller
Motyw przewodni: zemsta, zdrada, korupcja
Ocena wg gatunku: 9/10
Obraz naszej rodziny zawsze jest skrzywiony. Jako dzieci bardzo często za autorytet uważamy nieomylnych, idealnych rodziców. Z biegiem czasu, dorastając zauważamy ich wady, jednak powinniśmy pamiętać, iż to nie bogowie, osoby nieomylne, a ludzie tacy jak każdy inny. Grzeszni, niedoskonali. Odkrywając tę prawdę nasze autorytety mogą się zmienić, mogą pozostać, wszystko zależy od tego czy zaczniemy widzieć świat w szarościach. Czy zdamy sobie sprawę, że powinniśmy być sobą, a innych traktować niczym drogowskazy. Jaką drogę wybierze główny bohater Sonny Lofthus?
Jo Nesbo to autor, którego z czystym sumieniem mogę polecić. Czemu? Ponieważ jego proza ewoluuje. Nie byłam zachwycona początkiem serii o Harrym Hole, ale z biegiem czasu coraz większe wrażenie wywierała na mnie kreacja głównego bohatera, najnowsza część Policja>> zachwyciła mnie, wręcz wbiła w fotel. Syn nie jest częścią tej serii, lecz odrębną powieścią, której motyw przewodni jest dobrze znany fanom pisarza: zemsta, zdrada, korupcja. Nesbo zdecydowanie lubi nadawać nowe znaczenia tym zagadnieniom, prowadząc Nas w podróż pełną niewiadomych. Od pierwszych stron główny bohater Sonny Lofthus wzbudza zainteresowanie. Zapragnęłam poznać jego historię, historię młodego człowieka, który załamał się i trafił do więzienia po samobójczej śmierci ojca – skorumpowanego policjanta. Gdy pewnego dnia Sonny wysłuchując zwierzeń jednego z więźniów dowiaduje się, iż jego ojciec może być niewinny postanawia działać – budząc demony przeszłości oraz powodując zgrozę w nie jednym umyśle. Kto zostanie jego wrogiem, a kto sprzymierzeńcem? Jaka okaże się prawda?
Z pewnością zagmatwana i utkana niczym pajęcza sieć, ponieważ konstrukcja fabuły Syna zachwyca wielowątkowością. Powieść tak mnie wciągnęła, iż zarwałam cześć nocy, by dowiedzieć się jak ta historia się kończy. Zakończenie jest niespodziewane i w pełni satysfakcjonujące. Bohaterowie tej powieści to postacie nieszablonowe, zaskakujące i niejednoznaczne. Bo tak naprawdę, gdzie kończy się moralność i prawość? To nie są łatwe pytania, a odpowiedzi istnieje tyle ile mamy stron odpowiadających. Sonny to ciekawa postać, w jakimś stopniu ujmująca, jednak osobiście uważam, iż Simon (przyjaciel ojca chłopaka) skradł mu uwagę – to naprawdę dobrze skonstruowana powieść. Elementem, który odrobinę mnie drażnił jest fakt, iż każda postać w powieściach Nesbo boryka się z jakimś uzależnieniem, w tej powieści mamy hazard oraz narkotyki. Mimo tego braku innowacyjności książkę czyta się niesamowicie szybko, płynnie i lekko. Syn wsysa w wir akcji i wyrzuca po przeczytaniu ostatnich słów tej historii.
Powieść wydana jest w standardowej dla Nesbo formie: podobna szata graficzna, dobra korekta i redakcja. Książka dostępna jest w wersji papierowej oraz jako audiobook.
Podsumowując Syn to rewelacyjny kryminał, w którym zemsta, zdrada i korupcja grają pierwsze skrzypce. To powieść wielopłaszczyznowa ukazująca jak bardzo liczy się dla Nas obraz naszych rodziców, jak bardzo liczy się rodzina oraz jak bardzo potrzebujemy odkupienia. Powieść, którą fani autora muszą przeczytać. Idealna dla zainteresowanych kryminałem, motywem przewodnim oraz misternie utkaną intrygą i rozbudowanymi, nieszablonowymi postaciami. I choć nadal uważam, iż Policja>> to jego najlepsza powieść, tę polecam! z czystym sumieniem.