Biały Ogień oraz Dom Zębów – D. Preston, L.Child

Roaring Fork  miasto-kurort, schronienie dla bogatych i sławnych, ale i jednocześnie wybieg, scena dla ich próżności, bogactwa i miłości do władzy. Do tego jakże malowniczego miasta przyjeżdża Corrie Swanson, studentka chcąca napisać pracę o zabójstwach górników przez niedźwiedzia ludojada w latach 70-tych XX wieku. Trop dotyczący tego znaleziska podsuwa studentce archiwista, który znalazł wzmiankę o nim w dzienniku A.C. Doyle’a. Już na początku panna Swanson spotyka się z wrogością i niemożliwością wykonania badań. Wiedziona instynktem i niezwykle popędliwa studentka odkrywa, iż to nie niedźwiedź zabił tych górników, a seryjny morderca. Górski kurort jest kopalnią tajemnic i wstydliwych historii. Te teorie sprowadzają na Corrie prawdziwe kłopoty natury prawnej, z którym w ostatniej chwili wybawia ją agent FBI Pendergast, jednak upór, zebrane dowody i analiza zaczynają coraz bardziej uwierać pewnym wpływowym ludziom, a podopiecznej agenta grozi coraz większe niebezpieczeństwo. Pracy nie ułatwia, im podpalacz, który grasuje w okolicach Koloradzkiego kurortu. Kolejne dowody, przeczucia i analizy prowadzą do dzienników A.C. Doyle’a i ostatniego, zaginionego opowiadania o Sherlocku Holmesie. Tylko czy on naprawdę istnieje i czy pomoże rozwiązać zagadkę z przed lat? Czemu ktoś tak bardzo nie chce by została ona rozwiązana? I czy wspomniany wcześniej podpalacz jakoś łączy się z tą całą zagadką?

Biały Ogień to majstersztyk. Świetnie napisany, wręcz utkany kryminał z zarówno klasycznymi jak i nowoczesnymi motywami i wątkami. W powieść zostały wplecione zarówno czasy, jak i postacie z klasycznych kryminałów. Wielbiciele Holmesa powinni być usatysfakcjonowani tak jak i ja. Za to nowoczesne wątki to przede wszystkim agent FBI Pendergast, którego metody śledcze łączą w sobie powiew świeżości i klasyczną dedukcję. To także nietuzinkowa postać, pełna niewiadomych i dość tajemnicza, ale bardzo skuteczna. Fabuła jest mocno zakręcona, pełna napięć i zwrotów akcji, ale z drugiej strony nie odczuwamy przesytu. Poza tym widać, że ten duet naprawdę włożył sporo pracy w tę powieść – ponieważ jest o wiele lepsza od poprzednich części z cyklu o agencie Pendergaście – bardziej spójna, bez nadmiernych opisów. Z czystym sumieniem mogę napisać, iż to według mnie najlepsza ich powieść do tej pory. Dodatkowym bonusem do powieści jest opowiadanie Dom Zębów, które skupia się na tragicznej historii z młodości agenta FBI i jest to horrory z drobnymi elementami makabry. Ma świetny klimat, a sama historia pobudza wyobraźnie i co najważniejsze jest w jakiś sposób odwzorowanie upiorów z dzieciństwa, które każdy z nas posiada.

Podsumowując Biały Ogień polecę każdemu, kto lubi historie z wątkiem kryminalnym, o niebanalnej fabule i wyrazistych postaciach. Historia łączy w sobie to co klasyczne i to co współczesne, poprzez dedukcję, wartką akcję i tajemnicę, którą naprawdę warto poznać!