Obsesja – Nora Roberts [opinia/recenzja]
Nora Roberts znana jest przede wszystkim z romansów, jednak w swoim bogatym dorobku ma i powieści fantastyczne czy kryminały. Według mnie to właśnie powieści z wątkami kryminalnymi wychodzą jej najlepiej. Choćby sławna seria z Eve Dallas czy powieść Lasy w płomieniach, Bogowie zła, Prawdy i zdrady. Dlatego ucieszyłam się, gdy wśród nowości pojawiła się kolejna książka z takimi motywami – Obsesja. Tym razem Nora bierze na tapetę dość ciekawy temat. Czy dzieci powinny płacić za grzechy rodziców? Jak bardzo ich błędy czy zbrodnie wpływają na pociechy? O tym przekona się każdy, kto sięgnie po Obsesję, szczególnie, że Roberts tym razem dość obszernie opisuje uczucia i problemy z tym związane, jednocześnie nie zapomina o wątku miłosnym, gdyż to właśnie odpowiednia osoba i miłość może zmienić wszystko.
Naomi Carson w dzieciństwie wymknęła się z domu w ślad za ojcem do lasu. Myślała, że w ten sposób odnajdzie miejsce, w którym ojciec ukrył jej prezent, tymczasem uwolniła przetrzymywaną dziewczynę, jednocześnie doprowadziła do pojmania seryjnego mordercy. Po latach jest znaną fotografką, która odnajduje wreszcie wymarzony dom i chce wszystko zacząć od nowa z dala od sławy, którą przyniosła jej mroczna przyszłość. Wszystko idzie ku dobremu – nowe przyjaźnie, miłość -, jednakże w miasteczku zostaje odnalezione ciało, a morderca zdecydowanie naśladuje jej ojca. Kim jest? Czego chce?
Ogromnym plusem tej powieści jest przedstawienie całej rodziny Naomi – jej ojca, matki i brata. Tego jak każde z nich radzi sobie z zaistniałą sytuacją. Pokazane są także zależności, manipulacje i ból, który towarzyszy każdemu z nich. To zdecydowanie smutne fragmenty tej opowieści. Ni mniej opowieść ta ma także kilka przyjemniejszych fragmentów, kilka razy nawet uśmiechnęłam się widząc jak bardzo bohaterka rozwija się i zaczyna żyć mimo lęku związanego ze swoją przeszłością i tego jak na nią reagują ludzie. Xander, z którym się spotyka to twardy facet, który nie boi się przeciwności losu. Chemia pomiędzy nimi jest ukazana, choć nie jest to taka mieszanka wybuchowa jak w serii o Eve Dallas. Wątek romantyczny przewidywalny, podobnie jak zakończenie – możemy się go domyślić. Za to wątki kryminalne intrygują – są dopracowane i spójne. Czytelnik lubujący się w tej tematyce powinien być usatysfakcjonowany. Należy jednak pamiętać, że jest to romans i dość lekka lektura mimo tematyki. Książkę czyta się bardzo szybko. Dosłownie łyknęłam ją w jeden dzień. Nie zmienia to faktu, że jest to świetna rozrywka, a autorka przyłożyła się do wątków psychologicznych.
Podsumowując Obsesja to powieść, którą Nora Roberts przywraca mi wiarę w siebie. Ostatnimi czasy przerzuciła się na powieści z wątkami fantastycznymi, które uważam za bardzo schematyczne i momentami nudne. Autorka kopiuje nie tylko stosowany przez siebie wcześniej typ postaci, ale i rozwiązania fabularne. Obsesja pokazuje, że potrafi jeszcze napisać dobrą i wciągającą powieść, nawet, jeśli jest momentami przewidywalna. No i tematyka dotycząca tego jak radzą sobie rodziny seryjnych morderców jest ciekawa. Jakie przeciwności stają im na drodze, jak traktują ich ludzie i prasa? Polecam! Komu? Zdecydowanie fanom autorki, a poza tym lubiącym powieści romantyczne z rozbudowanymi wątkami kryminalnymi i psychologicznymi.