Światło cieni – Rafał Dębski
W naturze ludzkiej leży chęć odkrywania, poznawania i zdobywania nieznanego. Eksploatując i tworząc często niszczymy. Idee nie muszą być nikczemne i niemoralne – to zazwyczaj zamiary są złe. Pot, krew, łzy i trud niekoniecznie oznaczają, iż stworzymy naszą utopię. Nasze wady są naszą zaletą, ale często i zgubą…
Na podbój przestrzeni kosmicznej wyrusza Komandor Reuben Vaybar z załogą i grupą badaczy. Cronna okazuje się miejscem pełnym niebezpieczeństw pod różnymi postaciami i o różnych obliczach. Tajemnicze samobójstwo, konflikty pomiędzy załogą, to nie jedyne problemy tej wyprawy. Komandora zauważa szaleństwo, które zaczyna trawić jego podwładnych i towarzyszy. Piloci widzący zjawy i cienie, bójki, wyzwiska, nienawiść narastają z każdym dniem. Po pewnym czasie sam Vaybar zaczyna widzieć i słyszeć niespotykane rzeczy. Tylko co jest przyczyną tych dziwactw i niesamowitości? Szaleństwo czy wpływ innej jednostki? Miejsce, a może tajemnicze cienie i zjawy?
Światło Cieni choć jest fantastyką w stylu science-fiction, ma w sobie wiele wątków psychologicznych, filozoficznych i poznawczych. To swego rodzaju rozprawka o ludzkiej naturze – jej zapędach, instynktach i obliczach. Przemyślenia te ukazane są poprzez ciekawą historię. Losy bohaterów zdanych tylko na siebie i swoich współtowarzyszy dają wiele do myślenia. Takie zamknięte środowiska, wręcz enklawy są idealnym obrazem działań, myśli i zachowań ludzkich. Zależności pomiędzy dowódcą, a podwładnymi, żołnierzami, a naukowcami, kobietami, a mężczyznami…silne i słabe charaktery, ich mnogość i różnorodność..ukazują Nam pewien obraz oraz wzorce. Język Światła Cieni jest przejrzysty i łatwy w odbiorze, książkę czyta się szybko, choć akcja w niej nie płynie w zastraszającym tempie. Okładka książki pasuje do historii – jest odrobinę mroczna i typowa dla SF. Światło Cieni jest lekturą ambitną, która poprzez wątki SF ukazuje nam dobre i złe strony natury ludzkiej, instynkt przetrwania oraz ideały, których nie powstydziłby się żaden człowiek. To słodko-gorzka historia z morałem i klimatem dawnych powieści SF. Polecę ją każdemu, kto lubi tego typu książki oraz tym, którzy są ciekawi wniosków oraz wzorców zachowań bohaterów tej opowieści.
Na podbój przestrzeni kosmicznej wyrusza Komandor Reuben Vaybar z załogą i grupą badaczy. Cronna okazuje się miejscem pełnym niebezpieczeństw pod różnymi postaciami i o różnych obliczach. Tajemnicze samobójstwo, konflikty pomiędzy załogą, to nie jedyne problemy tej wyprawy. Komandora zauważa szaleństwo, które zaczyna trawić jego podwładnych i towarzyszy. Piloci widzący zjawy i cienie, bójki, wyzwiska, nienawiść narastają z każdym dniem. Po pewnym czasie sam Vaybar zaczyna widzieć i słyszeć niespotykane rzeczy. Tylko co jest przyczyną tych dziwactw i niesamowitości? Szaleństwo czy wpływ innej jednostki? Miejsce, a może tajemnicze cienie i zjawy?
Światło Cieni choć jest fantastyką w stylu science-fiction, ma w sobie wiele wątków psychologicznych, filozoficznych i poznawczych. To swego rodzaju rozprawka o ludzkiej naturze – jej zapędach, instynktach i obliczach. Przemyślenia te ukazane są poprzez ciekawą historię. Losy bohaterów zdanych tylko na siebie i swoich współtowarzyszy dają wiele do myślenia. Takie zamknięte środowiska, wręcz enklawy są idealnym obrazem działań, myśli i zachowań ludzkich. Zależności pomiędzy dowódcą, a podwładnymi, żołnierzami, a naukowcami, kobietami, a mężczyznami…silne i słabe charaktery, ich mnogość i różnorodność..ukazują Nam pewien obraz oraz wzorce. Język Światła Cieni jest przejrzysty i łatwy w odbiorze, książkę czyta się szybko, choć akcja w niej nie płynie w zastraszającym tempie. Okładka książki pasuje do historii – jest odrobinę mroczna i typowa dla SF. Światło Cieni jest lekturą ambitną, która poprzez wątki SF ukazuje nam dobre i złe strony natury ludzkiej, instynkt przetrwania oraz ideały, których nie powstydziłby się żaden człowiek. To słodko-gorzka historia z morałem i klimatem dawnych powieści SF. Polecę ją każdemu, kto lubi tego typu książki oraz tym, którzy są ciekawi wniosków oraz wzorców zachowań bohaterów tej opowieści.
Światło Cieni, Rafał Dębski,
Poznań, 2014, Rebis, s.272
Gatunek: science-fiction
Motyw przewodni: ludzka natura, kosmos, filozofia, psychologia
Ocena wg gatunku: 9/10