Wilk i Wilczyca – Katarzyna Berenika Miszczuk
Wilk i Wilczyca to powieści napisane przez nastolatkę dla nastolatek. Piszę to na początku tego tekstu, gdyż opowieść o losach Margo Cook, która wraz z rodzicami przeprowadza się do Wolftown są książkami, które nie porwą Was, jeśli nie przypomnicie sobie jak to jest być młodą osobą, która nie zawsze myśli rozważnie, ryzykuje i musi się mierzyć nie tylko z rozszalałymi hormonami, ale i przeróżnymi negatywnymi elementami nastoletniego życia.
Jeśli spojrzy się na tę opowieść oczyma osoby dorosłej bez problemy odnajdziecie masę absurdów, bezmyślnych działań, prostych lub nazbyt oczywistych rozwiązań (tytuły książek, nazwa miasta, kilka zabiegów fabularnych). Z pewnością wielu z Was ona się nie spodoba. Mi jako osobie dorosłej nie do końca przypadła do gustu z w/w powodów, ale były momenty, na których bawiłam się przednio. Sporo się śmiałam śledząc losy głównej bohaterki. Nie znaczy to, że seria ta nie spodoba się nastolatkom, gdyż z łatwością mogą się utożsamiać z głównymi bohaterami, bez problemu zrozumieją ich rozterki. Ponadto książki czyta się bardzo szybko, są napisane w lekki sposób, a pierwszoosobowa narracja pozwala z łatwością wsiąknąć w historię. Bardzo ciężko jest mi skategoryzować główną bohaterkę – jest inteligentna i dociekliwa, ale i nierozważna, impulsywna, i często działa bezmyślnie. Jest pełna sprzeczności. Za to Max Stone to postać, która zdecydowanie odpowiada mi bardziej – jest konsekwentny w swoim zachowaniu – to raczej „człowiek czynu” niż gaduła. Jest jeszcze przystojny i na pierwszy rzut oka czarujący Peter, kilka nieprzyjemnych dziewczyn, kilka rozrabiaków i roztrzepana przyjaciółka. Jak widać w tych książkach Katarzyna Berenika Miszczuk zastosowała sporo utartych schematów, jeśli chodzi o postaci. Są wyjęte żywcem z amerykańskich seriali o młodych ludziach. Do całego tego „nastoletniego pasztetu” dochodzi tajemnica, jaką skrywa Wolftown, czym zajmuje się Instytut oraz czemu Margo śnią się koszmary, w których ucieka przez las? Na wszystkie te pytanie otrzymacie odpowiedzi. Najbardziej w całej tej opowieści spodobał mi się wątek Instytutu, choć muszę przyznać, że wiele rozwiązań fabularnych z nim związanych nie przypadło mi do gustu. Wydawały mi się całkowicie nieprawdopodobne (w ramach stworzonego świata) i musiałam w trakcie czytania przypominać sobie, że pisała to 15-latka. Tylko dzięki temu nie odłożyłam tych książek przed końcem.
Podsumowanie – Wilk i Wilczyca
Podsumowując Wilk i Wilczyca to powieści młodzieżowe z wątkami fantastycznymi, które poruszają tematykę dorastania, pierwszych miłości i wyborów, których dokonują młodzi ludzie. Napisane są w lekki i przystępny sposób w pierwszoosobowej narracji. Jednocześnie należy pamiętać, iż jest to opowieść napisana przez nastolatkę, więc nie jest ona skomplikowana. Myślę, że może przypaść do gustu młodszemu czytelnikowi (12-16 lat), jeśli lubi tego typu lektury. I im właśnie ją polecę. Starszym czytelnikom z czystym sumieniem polecam nowsze książki autorki – cykl Kwiat Paproci czy thrillery Paranoja i Obsesja, który nie zawierają w/w błędów, i których czytanie sprawiło mi sporo frajdy.
Paranoja| Szeptucha | Noc Kupały | Żerca | Przesilenie |
Opinia napisana w ramach serii bookexpress