Ksiażki Mistyka/Mitologie MK Czytuje

Celtyckie święto zmarłych – Samhain

Jak część z Was wie uwielbiam mitologię celtycką – uzbrojona w poniższe pozycje książkowe czytałam o Celtach na przestrzeni wieków, o ich wizerunku, architekturze, sztuce i tradycjach. Największe wrażenie wywarły na mnie oczywiście: wierzenia, legendy i tradycje. I dziś ze względu na Halloween, Święto Zmarłych i Zaduszki pragnę Wam przybliżyć odrobinę celtyckie święto Samhain, z którego jak przeczytacie zaczerpnęliśmy całkiem sporo tradycji i wierzeń;)

Samhain. Samain. Koniec Lata. Święto Gasnącego Słońca. 31 października – 1 listopada.

To najważniejsze święto w mitologii celtyckiej – w Irlandii i Brytanii – nazywana od słów sam-fuin, czyli koniec lata. W czasie Samain odbywały się zawsze ważne dla wspólnoty spotkania, uroczystości i ofiary. Ta noc przed Końcem Lata była nietypowym czasem – kończyło się lato, a z nim stary rok. Nowy rok i zima rozpoczynały się o świcie. Do tego terminu trzeba było np. zwrócić wszystkie długi.
Kolejną ważną rzeczą zapewniającą dostatek i dobre plony oraz płodne zwierzęta było miłosne zbliżenie bogów Dagdy i Morrigan w Święto Gasnącego Słońca. Według niektórych wierzeń bogini podczas zbliżenia odzyskuje młodość i piękno. Dagda to dobry, znający się na wszystkim bóg, symbolizujący m.in. wolność. Morrigan – jest jego damskim odpowiednikom i nazywana jest płodną i niszczycielską. Każdy z celtyckich wielkich bogów pełen jest sprzeczności – dobry i złych cech.
Noc 31 października symbolizowała wieczność. Była niczym mieszanina przeszłości, teraźniejszości i przyszłości – czas pełen magii i przepowiedni m.in. lano stopiony wosk i wróżono przyszłość. Ta noc to także jedyna noc, w której mieszały się światy żywych, umarłych i nieśmiertelnych. To czas, w którym umarli i nieśmiertelni mogli Nas bez przeszkód odwiedzać.Wierzono, że zmarli wracają do miejsc im znanych i z tego powodu nie sprzątano ich pokoi, nie ścierano kurzy, aby przy okazji nie wymieszać, także duszy. Należało przykryć naczynia z wodą, aby dusza się nie utopiła oraz zostawić jej jedzenie. Ponadto tworzono latarnie z rzepy, które się wydrążało i umieszczało w środku świece. Często rzepa miała wycinane w ściankach czaszkopodobne twarze;) Następnym zwyczajem jest tzw. „zmiana oblicza” i tu mamy przebieranki, które są dziś popularne w Halloween.

Prawda, że mamy całkiem sporo wspólnych tradycji?

youtube http://www.youtube.com/watch?v=saQJEvoVZbw
youtube http://www.youtube.com/watch?v=m4GdLVhcO48

Po porcję innych wierzeń i tradycji m.in. u wikingów zapraszam do Edyty z Zapisek spod poduszki.


Na podstawie:
Słownik mitologii celtyckiej – Sylvia i Paul Botheroyd; Celtowie – Sylvia i Paul Botheroyd;  Celtowie Friedrich Schlette;  Mitologia Celtów –  Jerzy Gąssowski; Starożytni Celtowie – Barry Cunliffe

Translate »